رهبر سیاسی 67 ساله امروز به تهران میآید، نامش اما «پوتین» نیست. گفته میشود حامل «پیام» است، اما «شینزوآبه» هم نیست. با ایران رابطه خوبی دارد ولی «بشار اسد» نیست. سیاستهای اتخاذ شده توسط او «سرگیجه» درست کرده، اما خوشبختانه شباهتی به «ترامپ» هم ندارد!
از هفته گذشته رسانههای کشورش خبر از سفر او به ایران داده بودند. روز جمعه اعلام شد که تا 24 ساعت بعد در تهران است. درست همان زمان که خبر اصابت موشک به نفتکش ایرانی در نزدیکیهای بندر جده در عربستان به گوش رسید و تیتر اول رسانههای دنیا شد. رسانهها مدعی شدند با «پیام آشتی» عربستان میآید. گفتند و نوشتند که «بنسلمان» متحد قدیمی خود را واسطه کرده تا با ایران از در دوستی وارد شود. کاری که عراق و عمان و قطر هم از پس آن برنیامدند. «او» اما قرار بود بیاید تا «واسطه» شود؛ واسطهای که شهریورماه هم به ایران آمده بود، اما آن زمان ایران از خودش شاکی بود! مرزهای کشورش «ناامن» است و این ناامنی هرچندوقت یکبار، جان مرزبانان و سربازان بیگناه کشورمان را میگیرد.
شنبه به یکشنبه تبدیل شد. 24 ساعت بعد شد 48 ساعت بعد. نفتکش آسیبدیده ایرانی از آبهای غربی و جنوبغربی در میان سکوت مسئولان و عدم واکنش کشورهای منطقه و حتی بدون توئیتهای ترامپ، به سمت خلیجفارس به راه افتاد و این طرف از شرق کشورمان، پزشک و بازیکن سابق تیم ملی کریکت پاکستان که فعال حقوق بشر و صاحب بیمارستان بردفورد آمریکا نیز هست و لیستی بلند از رزومههای علمی و فرهنگی را در کارنامه دارد؛ از فلسفه و اقتصاد و موسیقی تا تفسیر ورزشی (!)، مسافری واسطهگر راهی ایران شد. واسطهای بلندپرواز که شاید به جایزه صلح نوبل چشم دوخته است. دلش میخواهد بعد از «آبی احمد»، نام «عمران خان» باشد که در تاریخ ماندگار میشود. «احمد» به واسطه تلاشها برای صلح میان اتیوپی و اریتره به این جایزه دست پیدا کرد و او ایران-عربستان را هدف گرفته؛ کمی بیش از اندازه جاهطلبانه به نظر میرسد، اما «غیرممکن» نیست! حداقل برای «عمرانخان» نخستوزیر پاکستان که میگوید همه از او خواستهاند برای کاهش تنش با ایران «میانجیگری» کند؛ از دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا تا «بن سلمان» ولیعهد سعودی.
خودش مدعی «میانجیگری» است، اما جالب اینجاست که «عمران خان» امروز در حالی وارد تهران شده تا با رئیس جمهور کشورمان دیدار کرده و به ادعای برخی رسانهها پیام بن سلمان را به روحانی برساند که وزارت امورخارجه پاکستان روز گذشته در بیانیهای گزارشهای مبنی بر درخواست ریاض از نخست وزیر پاکستان برای میانجیگری میان ایران و عربستان را تکذیب کرد. در بیانیه وزارت خارجه پاکستان آمده است: «گزارشاتی در برخی رسانههای خارجی مبنی بر این وجود دارد که مقامات سعودی و حتی محمد بن سلمان ولیعهد عربستان نامه یا پیامی را به نخست وزیر پاکستان برای گفتوگو میان تهران و ریاض تحویل داده تا او به رهبری ایران ارائه دهد. این گزارشات بیاساس هستند و هیچ پیام یا نامهای منتقل نشده و بهعلاوه ولیعهد سعودی از پاکستان نخواسته است که نقش میانجی میان ایران و عربستان را ایفا کند.»
وزارت خارجه پاکستان البته در ادامه به این موضوع هم اشاره کرده که چنانچه گفتوگویی بین ایران و عربستان صورت بگیرد، در جریان باشید که «حاصل ابتکار پاکستان» و «تلاش نخست وزیر پاکستان برای برقرای صلح در منطقه» است.
«تلاش برای صلح در منطقه»؛ حالا دیگر کمی عجیب و غریب و غیرقابل باور به نظر میرسد وقتی میشنویم عمرانخان از حملات گسترده ارتش ترکیه به دستور اردوغان به خاک سوریه و بمباران شبهنظامیان و غیرنظامیان کردنشین مناطق شمال سوریه حمایت و دفاع کرده است! پاکستانی که قرابت سیاسی چندانی هم با ترکیه ندارد.
عمرانخان بیشتر میل به «سلبریتی سیاسی» شدن دارد، اما خاورمیانه برای رسیدن به صلح و آرامش به «شو» و «نمایش» نیاز ندارد. فاصله «پاکستان» تا «هندوستان» زیاد نیست، اما فاصله «عمرانخان» تا «گاندی» شدن زیاد است. خاورمیانه پر از «گاندو» است. «گاندی» میخواهد!